Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Αμυγδαλωτά μανταρινάκια

ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ
εύκολο
ΧΡΟΝΟΣ
30'
ΑΤΟΜΑ
4

ΥΛΙΚΑ

  • 12 μανταρίνια Χίου (μόνο τα φλούδια)
  • 500 γρ. αμυγδαλόσκονη (ασπρισμένα αμύγδαλα όχι καβουρδισμένα)
  • 300 γρ. κρυσταλλική ζάχαρη (μπορείτε να μειώσετε ή να αυξήσετε τη ζάχαρη ανάλογα με την προτίμησή σας)
  • χυμό ενός μανταρινιού
  • 100 ml λικέρ μανταρίνι η κονιάκ 
  • γαρύφαλλα για τον στολισμό
  • κρυσταλλική ζάχαρη για το πασπάλισμα

Περιγραφή

Η Χίος δε φημίζεται μόνο για τη μαστίχα αλλά και για τα αρωματικά της μανταρίνια. Από τα πιο ωραία χιώτικα κεράσματα είναι τα γνωστά “μανταρινάκια”, δηλαδή ωμά αμυγδαλωτά, που φτιάχνονται με φρέσκα μανταρίνια Χίου και η σπιρτάδα της μυρωδιάς τους είναι γαργαλιστική.

Εκτέλεση

Πλένετε, καθαρίζετε τα μανταρίνια και μουλιάζετε τις φλούδες τους όλο βράδυ σε νερό. Την επομένη, βράζετε τις φλούδες σε καθαρό νερό για 30 λεπτά. Σουρώνετε και, αν δεν έχουν μαλακώσει, τις ξαναβράζετε μέχρι να μαλακώσουν. Σουρώνετε και στύβετε καλά να φύγουν τα υγρά. Πολτοποιείτε τις φλούδες στο μπλέντερ, προσθέτοντας τον χυμό μανταρινιού και τις μεταφέρετε σε κατσαρόλα. Προσθέτετε τη ζάχαρη και ανακατεύετε συνεχώς σε μέτρια φωτιά, μέχρι να φύγουν όλα τα υγρά. Προσθέτετε την αμυγδαλόσκονη και ανακατεύετε, μέχρι το μείγμα να ομογενοποιηθεί και να ψηθεί λίγο η αμυγδαλόσκονη. Αφήνετε το μείγμα να κρυώσει και με ένα κουταλάκι του γλυκού, παίρνετε μια μικρή ποσότητα και πλάθετε μικρές μπάλες. Βρέχετε τα χέρια σας στο πλάσιμο με το λικέρ ή το κονιάκ. Όταν τελειώσετε τις κυλάτε σε κρυσταλλική ζάχαρη, καρφώνετε ένα γαρυφαλλάκι και τα βάζετε σε καραμελόχαρτα. Τα διατηρείτε ξεσκέπαστα σε δροσερό μέρος ή στο ψυγείο.

Άλλες συνταγές

Βενιζελικά Λήμνου
Μετά την απελευθέρωση της Λήμνου από τον οθωμανικό ζυγό, το 1912, και, στη συνέχεια, με την ένταξή της στο ελληνικό κράτος, το νησί επισκέφτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αφού αποβιβάστηκε στον Ρωμέικο Γιαλό στη Μύρινα, όπου τον περίμενε πλήθος κόσμου για να τον καλωσορίσει, δοκίμασε τα κεράσματα που του είχαν ετοιμάσει. Μεταξύ άλλων, εκδήλωσε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα λευκό φοντανάκι, γεμισμένο με καρύδι και αμύγδαλο. Και κάπως, έτσι, τα φοντανάκια με το λευκό γλάσο ονομάστηκαν «βενιζελικά».
Όσπρια παντρεμένα
Τα όσπρια ήταν ανέκαθεν βασική τροφή της ελληνικής κουζίνας. Εκτός από το ότι η γη μας είναι εύκολη στην καλλιέργεια των οσπρίων ήταν και είναι, επίσης, εύκολο να αποθηκευτούν και να συντηρηθούν για πολύ καιρό. Τα "παντρεμένα" όσπρια ήταν, επίσης, η λύση της επόμενης μέρας. Όταν περίσσευαν όσπρια, τα μαγείρευαν με ρύζι την επόμενη μέρα, δηλαδή ρεβιθόρυζο, φασουλόρυζο, φακόρυζο κι, έτσι, τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Τέλος, τα όσπρια, συνδυασμένα με ρύζι, είναι μια πολύ υγιεινή τροφή, προσφέροντας μια πηγή πρωτεΐνης. Η προσθήκη ρυζιού απογειώνει τη διατροφική αξία του πιάτου.