Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Κουκιά ξερά με ντομάτα

ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ
εύκολο
ΧΡΟΝΟΣ
30'
ΑΤΟΜΑ
4

ΥΛΙΚΑ

  • μισό κιλό ξερά κουκιά
  • μισό ποτήρι του νερού ελαιόλαδο
  • 1 κρεμμύδι ξερό
  • 2 – 3 σκελίδες σκόρδο
  • 2 φρέσκιες ντομάτες
  • 1 κ.σ. δυόσμο ξερό
  • 1 κ.γ. ρίγανη
  • αλάτι & πιπέρι

Περιγραφή

«Νευροδέτες» έλεγαν οι γιαγιάδες στον Άη Στράτη τα φημισμένα κουκιά του νησιού, γιατί, είτε ως χλωρά την άνοιξη είτε ως ξερά τον χειμώνα, σε κρατάνε. Η ιδιαίτερη ποικιλία και το ηφαιστειογενές έδαφος δίνουν κουκιά πολύ νόστιμα και βραστερά, που δεν προκαλούν τη γνωστή δυσανεξία, που κάνει πολλούς να τα αποφεύγουν. Σήμερα, η λιγοστή παραγωγή καλύπτει, κυρίως, τις ανάγκες των νοικοκυριών. Για να τα μαγειρέψετε, προτιμήστε έναν «πατηνιώτη», το ανοιχτό πήλινο τσουκάλι που χρησιμοποιούσαν οι νοικοκυρές στο νησί.

Εκτέλεση

Βάζετε τα κουκιά, όλη τη νύχτα, στο νερό να μαλακώσουν. Τα τσιμπάτε, δηλαδή, βγάζετε το μαύρο ματάκι τους και τα βάζετε με λίγο νερό σε φαρδιά κατσαρόλα να βράσουν για 30 περίπου λεπτά. Στο μεταξύ, κόβετε το κρεμμύδι σε κυβάκια, το σκόρδο σε λεπτές φέτες και τρίβετε τις ντομάτες στον τρίφτη. Ρίχνετε τα υλικά στην κατσαρόλα μαζί με το ελαιόλαδο, το δυόσμο και το αλατοπίπερο. (Προαιρετικά μπορείτε να βάλετε και μια κουταλιά πελτέ.) Αν χρειάζεται, προσθέτετε λίγο νερό ακόμα και ανακατεύετε μια φορά καλά. Αφήνετε το φαγητό στη σκεπασμένη κατσαρόλα να ψηθεί σε πολύ σιγανή φωτιά επί 2 ώρες περίπου, χωρίς να το ανακατεύουμε. Σερβίρετε τα κουκιά ζεστά με λίγη ρίγανη και λίγο φρέσκο ελαιόλαδο και τα συνοδεύετε με ελιές και αλίπαστα.

Άλλες συνταγές

Βενιζελικά Λήμνου
Μετά την απελευθέρωση της Λήμνου από τον οθωμανικό ζυγό, το 1912, και, στη συνέχεια, με την ένταξή της στο ελληνικό κράτος, το νησί επισκέφτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αφού αποβιβάστηκε στον Ρωμέικο Γιαλό στη Μύρινα, όπου τον περίμενε πλήθος κόσμου για να τον καλωσορίσει, δοκίμασε τα κεράσματα που του είχαν ετοιμάσει. Μεταξύ άλλων, εκδήλωσε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα λευκό φοντανάκι, γεμισμένο με καρύδι και αμύγδαλο. Και κάπως, έτσι, τα φοντανάκια με το λευκό γλάσο ονομάστηκαν «βενιζελικά».
Όσπρια παντρεμένα
Τα όσπρια ήταν ανέκαθεν βασική τροφή της ελληνικής κουζίνας. Εκτός από το ότι η γη μας είναι εύκολη στην καλλιέργεια των οσπρίων ήταν και είναι, επίσης, εύκολο να αποθηκευτούν και να συντηρηθούν για πολύ καιρό. Τα "παντρεμένα" όσπρια ήταν, επίσης, η λύση της επόμενης μέρας. Όταν περίσσευαν όσπρια, τα μαγείρευαν με ρύζι την επόμενη μέρα, δηλαδή ρεβιθόρυζο, φασουλόρυζο, φακόρυζο κι, έτσι, τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Τέλος, τα όσπρια, συνδυασμένα με ρύζι, είναι μια πολύ υγιεινή τροφή, προσφέροντας μια πηγή πρωτεΐνης. Η προσθήκη ρυζιού απογειώνει τη διατροφική αξία του πιάτου.