Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Μουχαλεμπί

ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ
εύκολο
ΧΡΟΝΟΣ
30'
ΑΤΟΜΑ
4

ΥΛΙΚΑ

  • 300 γρ. νισεστές (άμυλο αραβοσίτου)
  • 600 γρ. ζάχαρη
  • 1.500 ml γάλα φρέσκο
  • 4 μικροί κρύσταλλοι μαστίχας Χίου, χτυπημένοι στο γουδί 
  • 1 κ.σ.  ζάχαρη
  • γλυκό τριαντάφυλλο για το σερβίρισμα ή άλλο γλυκό της αρεσκείας μας, όπως βύσσινο ή περγαμόντο

Περιγραφή

Πρόκειται για ένα από τα πιο παλιά καταγεγραμμένα γλυκά, για το οποίο υπάρχουν γραπτές αναφορές από τον 10ο αιώνα. Κάποιες φορές, αναφέρεται ως μια κρέμα με ρυζάλευρο και και άλλες ως μια πλούσια κρέμα, πάλι με βάση το ρύζι, αλλά μαζί με ψαχνό από κοτόπουλο, ενώ υπάρχει και μεταγενέστερη συνταγή με πρόβειο κρέας. Το γλυκό με το κοτόπουλο υπάρχει μέχρι τις μέρες μας και λέγεται «ταβούκ κιοκτσού», ενώ πλέον ως μουχαλεμπί εννοούμε μια πιο απλή γαλατένια κρέμα που πήζει με άμυλο. Το μουχαλεμπί, παραδοσιακά, αρωματίζεται με ροδόνερο, πιο σπάνια με γιασεμί και στις Οινούσσες, λόγω εγγύτητας με τη Χίο, το καρυκεύουν με μαστίχα. Εδώ, η συνταγή το σερβίρει με γλυκό κουταλιού τριαντάφυλλο.

Εκτέλεση

Για το μουχαλεμπί, ξεκινάτε και σε ένα μπολ βάζετε το νισεστέ και τα 600 ml από το γάλα. Ανακατεύετε καλά μέχρι να διαλυθεί. Βάζετε το διαλυμένο νισεστέ μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά σε μια κατσαρόλα και ζεσταίνετε σε μέτρια φωτιά για περίπου 10-15 λεπτά. Ανακατεύετε διαρκώς μέχρι να πήξει και να γίνει μια κρέμα σφιχτή. Αδειάζετε το μείγμα σε ένα μεγάλο και βαθύ σκεύος σερβιρίσματος ή σε πολλά ατομικά μπολ και μόλις κρυώσει αρκετά, το βάζετε στο ψυγείο. Το σερβίρετε κρύο, γαρνίροντας με το γλυκό τριαντάφυλλο ή με όποιο άλλο γλυκό κουταλιού σας αρέσει.

Άλλες συνταγές

Βενιζελικά Λήμνου
Μετά την απελευθέρωση της Λήμνου από τον οθωμανικό ζυγό, το 1912, και, στη συνέχεια, με την ένταξή της στο ελληνικό κράτος, το νησί επισκέφτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αφού αποβιβάστηκε στον Ρωμέικο Γιαλό στη Μύρινα, όπου τον περίμενε πλήθος κόσμου για να τον καλωσορίσει, δοκίμασε τα κεράσματα που του είχαν ετοιμάσει. Μεταξύ άλλων, εκδήλωσε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα λευκό φοντανάκι, γεμισμένο με καρύδι και αμύγδαλο. Και κάπως, έτσι, τα φοντανάκια με το λευκό γλάσο ονομάστηκαν «βενιζελικά».
Όσπρια παντρεμένα
Τα όσπρια ήταν ανέκαθεν βασική τροφή της ελληνικής κουζίνας. Εκτός από το ότι η γη μας είναι εύκολη στην καλλιέργεια των οσπρίων ήταν και είναι, επίσης, εύκολο να αποθηκευτούν και να συντηρηθούν για πολύ καιρό. Τα "παντρεμένα" όσπρια ήταν, επίσης, η λύση της επόμενης μέρας. Όταν περίσσευαν όσπρια, τα μαγείρευαν με ρύζι την επόμενη μέρα, δηλαδή ρεβιθόρυζο, φασουλόρυζο, φακόρυζο κι, έτσι, τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Τέλος, τα όσπρια, συνδυασμένα με ρύζι, είναι μια πολύ υγιεινή τροφή, προσφέροντας μια πηγή πρωτεΐνης. Η προσθήκη ρυζιού απογειώνει τη διατροφική αξία του πιάτου.