Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Καράβολοι (σαλιγκάρια) στιφάδο

ΒΑΘΜΟΣ ΔΥΣΚΟΛΙΑΣ
εύκολο
ΧΡΟΝΟΣ
30'
ΑΤΟΜΑ
4

ΥΛΙΚΑ

  • 1 κιλό σαλιγκάρια
  • 1 κ.σ. κόκκινο ξύδι & λίγο για το άχνισμα των σαλιγκαριών
  • 2 ξερά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
  • 1 ποτήρι ελαιόλαδο
  • 2 φύλλα δάφνης
  • 1 κλωναράκι δεντρολίβανο
  • 1 κλωναράκι θυμάρι
  • λίγοι κόκκοι μπαχάρι
  • λίγοι κόκκοι πιπέρι
  • 2 κ.σ. πελτές
  • 1 ποτήρι κόκκινο ξηρό κρασί ή ημίγλυκο
  • 2 ποτήρια νερό
  • αλάτι & φρεσκοτριμμένο πιπέρι
  • 1½ κιλό κοκκάρι ή ξερά κρεμμύδια σε χοντρές φέτες
  • 1 κ.σ. μέλι

Περιγραφή

Η λέξη καράβολας είναι δάνειο από το ενετικό caraguol, που σημαίνει σαλιγκάρι.

Εκτέλεση

Πλένετε πολύ καλά τα σαλιγκάρια και τα βάζετε σε μια κατσαρόλα με κρύο νερό. Προσθέτετε λίγο ξύδι και τα αφήνετε στη φωτιά να πάρουν βράση (να ζεματιστούν) για 5΄. Τα βράζετε σε κρύο νερό, πρώτον, για να βγουν τα σαλιγκάρια από το κέλυφός τους και δεύτερον, για να μη σπάσει το κέλυφος με απότομη άνοδο της θερμοκρασίας του. Σουρώνετε και ξεπλένετε τα σαλιγκάρια. Προαιρετικά, τρυπάτε το πίσω μέρος τους με ένα μικρό κοφτερό μαχαίρι, για να βγαίνουν εύκολα όταν θα τα τρώτε. Τα ξεπλένετε πάλι πολύ καλά. Στο μεταξύ, βάζετε σε μια κατσαρόλα τα 2 ψιλοκομμένα κρεμμύδια με λίγο νεράκι. Μόλις πιουν το νερό, ρίχνετε το μισό λάδι και αρχίζετε το σοτάρισμά τους. Οταν γυαλίσουν τα κρεμμύδια, ρίχνετε τα μυρωδικά και τα μπαχαρικά σε ένα τούλι, για να αφαιρεθούν εύκολα αργότερα, τον πελτέ και τα σαλιγκάρια. Τα σοτάρετε ελαφρώς και τα σβήνετε με το κόκκινο κρασί. Μετά προσθέτετε το νερό, το αλάτι και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Αφήνετε σε μέτρια φωτιά να μαγειρευτούν για περίπου 10’. Σοτάρετε σε μια κατσαρόλα το κοκκάρι ή τα ξερά κρεμμύδια. Ρίχνετε αλάτι, πιπέρι και ζάχαρη και σβήνετε με το ξίδι. Τα μαραίνετε ελαφρώς και τα προσθέτετε στην κατσαρόλα, μαζί με το μέλι, όταν αρχίζει να χυλώνει. Αφήνετε να βράσουν σε μέτρια φωτιά, ώσπου να ρουφήξουν όλο το νερό και να μελώσουν όλα μαζί.

Άλλες συνταγές

Βενιζελικά Λήμνου
Μετά την απελευθέρωση της Λήμνου από τον οθωμανικό ζυγό, το 1912, και, στη συνέχεια, με την ένταξή της στο ελληνικό κράτος, το νησί επισκέφτηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Αφού αποβιβάστηκε στον Ρωμέικο Γιαλό στη Μύρινα, όπου τον περίμενε πλήθος κόσμου για να τον καλωσορίσει, δοκίμασε τα κεράσματα που του είχαν ετοιμάσει. Μεταξύ άλλων, εκδήλωσε μια ιδιαίτερη προτίμηση σε ένα λευκό φοντανάκι, γεμισμένο με καρύδι και αμύγδαλο. Και κάπως, έτσι, τα φοντανάκια με το λευκό γλάσο ονομάστηκαν «βενιζελικά».
Όσπρια παντρεμένα
Τα όσπρια ήταν ανέκαθεν βασική τροφή της ελληνικής κουζίνας. Εκτός από το ότι η γη μας είναι εύκολη στην καλλιέργεια των οσπρίων ήταν και είναι, επίσης, εύκολο να αποθηκευτούν και να συντηρηθούν για πολύ καιρό. Τα "παντρεμένα" όσπρια ήταν, επίσης, η λύση της επόμενης μέρας. Όταν περίσσευαν όσπρια, τα μαγείρευαν με ρύζι την επόμενη μέρα, δηλαδή ρεβιθόρυζο, φασουλόρυζο, φακόρυζο κι, έτσι, τίποτα δεν πήγαινε χαμένο. Τέλος, τα όσπρια, συνδυασμένα με ρύζι, είναι μια πολύ υγιεινή τροφή, προσφέροντας μια πηγή πρωτεΐνης. Η προσθήκη ρυζιού απογειώνει τη διατροφική αξία του πιάτου.